Near Field Communication (NFC) in toegangscontrole: voordelen en uitdagingen

Near Field Communication (NFC) wordt een onderdeel van het dagelijks leven en wordt veel gebruikt in smartphone-applicaties zoals Google Wallet, Apple Pay en digitale klantenkaarten. NFC is ook een van de snelst groeiende trends in de markt voor beveiliging en toegangscontrole. Eindgebruikers eisen dit en steeds meer fabrikanten van kaartlezers introduceren NFC-functionaliteit in hun apparaten.

Voordat we de voordelen en uitdagingen bespreken die het met zich meebrengt voor toegangscontrole, laten we kort bespreken wat NFC eigenlijk is.

Wat is korteafstandscommunicatie?

Near Range Communication, of NFC, is een draadloze technologie op korte afstand waarmee twee elektronische apparaten draadloos kunnen communiceren op een afstand van 4 cm of minder. Vergelijkbaar met de DESfire- of MIFARE-type radiofrequentie-identificatie (RFID), werkt het op een frequentie van 13,56 MHz.

Wat is het verschil tussen NFC en Bluetooth?

Het belangrijkste verschil tussen NFC en Bluetooth is het feit dat de eerste technologie communicatie in actieve en passieve modus mogelijk maakt, en de tweede - alleen in actieve modus.

NFC is ook sneller en gebruiksvriendelijker: apparaten hoeven niet handmatig te worden gekoppeld zoals bij Bluetooth. Breng ze gewoon dichter bij elkaar.

De NFC-module wordt gekenmerkt door een korter bereik (meestal enkele cm), en wordt daarom ook als veiliger beschouwd dan Bluetooth (maximaal bereik van meer dan 100 m). Het werkt echter meestal voor kleine bestanden.

Een ander belangrijk verschil is het stroomverbruik. NFC heeft minder stroom nodig dan Bluetooth, dus het kan de hele tijd ingeschakeld blijven zonder dat de batterij leegraakt. Er is echter een uitzondering die ik al heb genoemd: communicatie in passieve modus verbruikt meer stroom dan in actieve modus.

Wat is het verschil tussen NFC en RFID?

Zowel NFC- als RFID-technologie maken gebruik van draadloze communicatie. Er zijn echter enkele belangrijke verschillen tussen hen.

RFID is een algemene term voor veel verschillende frequenties (lage frequentie, hoge frequentie en ultrahoge frequentie). NFC werkt op zijn beurt alleen op 13,56 MHz en gebruikt dus een smalle RFID-tak.

De tweede is het bereik - in het geval van NFC is dit enkele cm, tot een maximum van 20. Sommige RFID-tags kunnen op hun beurt een bereik hebben van enkele tientallen meters.

Deze verschillen hebben ook invloed op het gebruik van NFC en RFID. De eerste technologie wordt vooral gebruikt voor het uitlezen van informatie via een telefoon en voor contactloos betalen. Aan de andere kant wordt RFID het meest gebruikt in de industrie en logistiek, b.v. voor het volgen en identificeren van koopwaar, in toegangscontrolesystemen.

Hoe wordt korteafstandscommunicatie gebruikt bij toegangscontrole?

Fabrikanten van kaartlezers introduceren steeds vaker NFC-technologie in hun lezers en ontwikkelen toepassingen waarmee toegangscontrolereferenties kunnen worden opgeslagen op apparaten zoals smartphones. Dit betekent dat u uw smartphone of vergelijkbaar apparaat kunt gebruiken om fysieke toegang te krijgen in plaats van een toegangscontrolekaart.

De introductie van de NFC-functie in de kaartlezer maakt het een multifunctioneel apparaat met de mogelijkheid om verschillende soorten formaten te lezen. Als gevolg hiervan zijn kaartlezers zoals HID Signo ontworpen met het oog op flexibiliteit en werken ze samen met meer dan 15 identificatietechnologieën, waaronder Seos, HID Mobile Access, MIFARE DESFire EV1/EV2, iCLASS en meer, waardoor ze veel meer flexibiliteit bieden.

Voordelen van het gebruik van een telefoon als toegangskaart

• Maak upgraden eenvoudig

Het gebruik van NFC-lezers zorgt voor een soepelere overgang met het buiten gebruik stellen van oudere technologieën en de introductie van nieuwe. U kunt bijvoorbeeld mobiele inloggegevens gaan gebruiken door DESfire-kaarten te blijven gebruiken.

• Besparingen

Aangezien korteafstandscommunicatie het mogelijk maakt om toegangsbeheerreferenties op mobiele telefoons op te slaan, kan een organisatie besluiten dat ze geen fysieke toegangsbeheerkaarten meer nodig hebben. U kunt dus af van de kosten die gepaard gaan met de aankoop en personalisatie van kaarten.

• Gemak

Mensen houden van de eenvoud van toegangscontrolereferenties op een mobiele telefoon, zodat ze deze niet hoeven te onthouden of een kaart of pasje bij zich hoeven te hebben.

• Minder frequent verlies van inloggegevens

Normaal gesproken wordt er meer voor de gsm gezorgd dan voor de toegangskaart, dus het is moeilijker om hem te vergeten of te verliezen. Dit maakt het niet alleen mogelijk om de veiligheid te verhogen, maar ook om de beheertijd te verminderen en de kosten te verlagen die gepaard gaan met het vervangen van verloren kaarten en het verstrekken van tijdelijke kaarten.

Technologische beperkingen

Aangezien verschillende besturingssystemen, zoals Android en Apple, regelmatig updates krijgen, is het mogelijk dat oudere smartphones de NFC-applicatie niet kunnen installeren. Bovendien hebben sommige telefoons misschien geen ruimte voor een andere app.

Als iemand van telefoon verandert, kan dit ook betekenen dat ze de NFC-app moeten downloaden en opnieuw inloggegevens moeten aanvragen. In sommige systemen worden inloggegevens toegewezen aan een telefoon en kunnen ze niet opnieuw worden gebruikt, wat kan leiden tot een toeslag voor extra inloggegevens. Dit kost allemaal tijd.

Je moet ook een plan B maken in het geval van een lege batterij. Op NFC gebaseerde entrees kunnen bijvoorbeeld worden uitgerust met een intercom of videoverificatie. Een andere oplossing is om een ​​oplaadpunt in de buurt te voorzien.

U kiest de techniek die het beste bij u past

Elke identificatietechnologie heeft voor- en nadelen en uw keuze hangt af van de verwachtingen en voorwaarden van een specifieke implementatie. Bij het ontwerpen van een toegangscontrolesysteem kunt u één methode kiezen voor buitendeuren en een andere voor binnendeuren. Om de beveiligingsstandaarden te verbeteren, kunnen ook twee verschillende methoden worden gecombineerd: de eerste identificeert de gebruiker en de tweede verifieert de gebruiker. In het geval van een kamer met waardevolle spullen kan het bijvoorbeeld zijn dat u een toegangspas nodig heeft om uzelf te identificeren en vervolgens een pincode of vingerafdrukverificatie ter verificatie.

Wilt u meer informatie over toegangscontrole en toekomstgerichte beveiliging? Wij helpen u graag verder, neem contact met ons op.